“… Elimden kağıdı kalemi bıraktım. Aynı anda kaleme yeniden sarıldım, kalan son kağıdımın üstüne titreyen ellerimle bir melek resmi çizdim. Kanatlarını biraz sarkık yaptım, göğüs kafesi öne fırlamış. Günün son ışığında resmi yeniden gözden geçirince yüz çizgilerini çizmediğimi ayrımladım. O zaman garip bir duygu düştü içime: Bun bu yüzün içini doldurmasam bile o varolacak , boş bir yüzle..
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın