Ben hatalarımdan, zaaflarımdan etkilendim en çok.
Kendimle bir hesaplaşma sanki. Mizahi bir anlatım
yakalamaya çalışarak, hafifleterek kendimi temize çıkartmaya çalışmak gibi,
günah çıkartmak gibi… Yaşadıklarımı zamanına göre sıralamadım
ama tüm yaşamımı kapsıyor.
Yazılarım gerçeklik açısından son derece gerçek, hikâyeyi süslemek için bile olsa
en ufak bir
çarpıtma yok. Dürüstlüğümden değil
yeteneksizliğimden kaynaklanıyor bu
durum. O yüzden seviyorum belki.
Samimiyet durumuna gelince,
belki kendime bile itiraf
edemediğim çok daha
büyük hatalarım,
günahlarım vardır.
Belki bir gün…
Onları da…
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın