Gönül dünyasına, vatana ve şehirlere ait değerlere yaklaşabilme dileğiyle kaleme alınan bi kitaptaki gelenek, anı ve gezi yazıları, farklı özellikler gösterse de, ortak bir yöne bakmaktadır. Bu ortak yönün adı, yazarın her cümleye egemen olmasını arzu ettiği “gelenek”tir.
“Vatan etmek”, Halman’da bahar aylarına ait bir iştir. Bahçeyi, fındıklığı, hatta ormanı temizleyip dikenden, ifteriden arındırmak, vatan etmektir. Erkek, kadın, genç, ihtiyar ve de çocuklar toprağı vatan etmeye gider bahar aylarında.”
“Bu dünya su küpü, gönülse ırmak. Bu dünya oda, gönülse şaşılacak şeylerle dolu bir şehir. (Mesnevi, IV, 811)”
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın