Şiir gönülleri şaşırtır, tarifi zor bir coşkudur.
Ansızın büyüleyen ilham, güzel olanı aramak,
o bir sevdadır.
Alemi dikkatle gözlemleyebilmek,
doğayı içtenlikle sevmektir.
Şiir bazen istemeden yalnızlığa sığınmaktır.
Sıladan kopmak, gurbetle dost olmaktır.
Meçhule yolculuktur, cesur olmaktır.
Özlemeyi sevmek, sevmeyi özlemektir.
Olmazı olur bilmek, insanı tanımak ve tanıtmak, anlaşılmayanı anlamaya çabalamaktır.
Şiir aşktır, meşktir!
Acizane olarak bu eserde “insanı, hayatı, dünyayı” gözlemleyip anlamaya çalışma yolculuğunun yansımalarını bulacaksınız. Sevginin, tutkunun, doğanın, hüznün, özlemin, ayrılığın, ölümün, aklın, insanın vs. yer aldığı uzun yılların hülasası şiirler yer alıyor diyebiliriz.
Thomas S. Eliot, bir şairin şiir üzerine konuşurken veya yazarken, şaire mahsus bazı meziyetler ve kusurlar olduğunu belirtir ve şöyle devam eder :
”Eğer kusurları kabul edersek, meziyetlerin de değerini daha iyi anlayabiliriz. Bu, okuyucular kadar şâirlerin de dikkat etmeleri gereken bir noktadır.”
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın