“Ne güzel bir şeker portakalı fidanıymış bu! Hem bak, dikeni de yok. Pek de kişilik sahibiymiş, şeker portakalı olduğu ta uzaktan belli. Ben senin boyunda olsaydım başka şey istemezdim.”
“Ama ben büyük bir ağaç istiyordum.”
“İyi düşün, Zezé. Henüz gencecik bir fidan bu. Bir gün koca bir ağaca dönüşecek. Seninle beraber büyüyecek. İki kardeş gibi iyi anlaşacaksınız. Dalını gördün mü? Bir tanecik dalı olsa da sanki özellikle senin binmen için hazırlanmış bir ata benziyor.”
Brezilya edebiyatının klasiklerinden olan Şeker Portakalı kitabı, José Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı olarak kabul edilmiştir. Yetişkin yaşamının kısıtlamalarına renkli hayal gücüyle meydan okuyan Zezé’nin fakirlik, acı ve ümit dolu hikâyesi yazarın kendi çocukluğundan yoğun izler barındırır.
Beş yaşındaki Zezé hemen her şeyi tek başına öğrenir: bir tek misketlerle oynamayı ve arabalara asılmayı değil, kitap okumayı ve sokak müzisyenlerinin ezgilerini de. En yakın dostuysa, sözlerine kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır…
Şeker Portakalı’nın kahramanı Zezé’nin zaman ilerledikçe yaşadığı maceraları, yazarın Güneşi Uyandıralım ve Delifişek romanlarında izleyebilirsiniz.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın