Freire’nin çalışmalarının en önemli ve kalıcı özelliği tüm eğitim etkinliklerinin siyasal doğası üzerine yaptığı vurgudur. Freire’ye göre “tarafsız” eğitim diye bir şey yoktur. Eğitim “evcilleştirebilir” de, “özgürleştirebilir” de.
20. yüzyılın en tanınmış eğitimcilerinden biri olan Freire’nin etkisi, eğitim alanının dışında sosyoloji, siyasal teori, kalkınma çalışmaları, teoloji, felsefe, kültürel çalışmalar, antropoloji, dil çalışmaları ve iletişimi de kapsamaktadır.
Freire’nin çalışmalarından hareketle politikanın, kültürün ve gücün merkeziliğine yoğunlaşan bu kitap, eleştirel bilgi, demokratik değerler ve sosyal pratiklerin eğitimciler ve öğrencilerin kamu entelektüelleri olarak yeniden tanımlanmalarına temel sağlayabileceğini anlamamıza katkıda bulunmakta, bu amaç doğrultusunda pedagojik konuları yaratıcı ve dönüştürmeci bir açıdan ele almaktadır.
Mayo, kitabında, özgürlük ve otorite arasındaki gerilim, otorite ile otoriteryenlik arasındaki ayrım, Freire’nin görüşleri çerçevesinde Akdeniz’i bir bağlam olarak ele almak, müzelerin bir eğitim alanı olduğu kadar sınıfsal ve sömürgecilik kültürü ile bağlantılı alanlar olarak incelenmesi gibi özgün ve derinlemesine tartışılmayı hak eden konuları sağlam bir yaklaşımla dile getirmektedir.
Bir cevap yazın