“Ufacık bir odaydı burası. Tuvaletlerde olan küçük, buzlu camdan bir penceresi vardı. Yerler duvarlardan dökülmüş taş ve toprakla doluydu. Birden korkunç bir kadın haykırışı duydu. Elleriyle kulaklarını tıkayarak duvarın kenarına sindi. Duvardan bir topak sıva düştü yere. Gözlerini sıkı sıkı yummuş bir halde bir süre öylece kaldı. Ellerini, kulaklarından çektiğinde bu kez kadının sesini bastıran bir çocuk ağlaması duymaya başladı. Ürpertiyle tekrar kulaklarını tıkadı. Fakat şimdi sesler daha kuvvetli yankılanıyordu beyninde. Duvarı sıyırıp dökerek çömeldi. Başını, kafatasını esnetircesine sıkarak sesleri duymamaya çalışıyordu. Birden karşı koyamadığı bir hıçkırık dalgasıyla ağlamaya başladı. Sesler tahammül edilemez bir hal alınca var gücüyle haykırdı: Mutlu aşk yok ki dünyada!”
Cengiz kendi halinde bir gençtir. Ailesinden uzakta üniversite okumaktadır. Hayata tutunmak için ve yalnızlığın verdiği sancıyı dindirmek için; tanımadığı insanlarla internette sürekli chat yapar. Her şey internette tanıştığı birisinin hayatına girmesiyle değişir. Cengiz artık klavyeye bile dokunmaya korkmaktadır.
Bir cevap yazın