Eve dönerken İbrahim’in zihninde sadece kül rengi kolyenin yol açtığı duygusal komplikasyonun detayları değil, çocukluk çağının ayrılmaz parçaları olan arkadaşlıklarının tek bir sınavla bile yıkılabilecek hale geldiğini görmenin derin hayal kırıklığı vardı. Seçil her biri için zorlu bir ahlak sınavı olmuştu. İbrahim artık buna bir çekidüzen verme zamanının geldiğini, hatta kristal fanusun nereyse kırılmak üzere olduğunu hissediyordu.
İyice ağladı, çünkü yüreğindeki karmakarışık düğüm ağlamaktan başka hiçbir şeyle çözülebilecek gibi değildi.
Dostluk, arkadaşlık, vefa, ah¬lak, erdem, fedakârlık, dürüstlük, iffet, nezaket, içtenlik, sabır,
direnç ve daha birçok güzel şey yüreğindeki duygu imbiğinden
geçiyor ve zehirli bir sevginin, arkadaşlarıyla dostluğunu pekiştiren bu değerlere zarar vereceğinden korkuyordu.
Bir cevap yazın