Hüma yaralı bir kuştu.
Dünyanın bütün yüküne rağmen ayakta ama hayatta kalma belirtisi çok azdı.
Çiğnenmiş bir topraktı gülün dilinde.
Yahut yağmursuz bir buluttu göğün gönlünde.
Bu yara Hüma’ya bir kafes olmuştu belki ama gökyüzü hala çok yakında…
Bu bir güçlünün güçsüze üstünlüğü değil, zalimin güzele boyun eğişi hikâyesidir.
Ne kadar çiğnenirse çiğnensin toprak, bir yudum su ile yeniden güller yetişir bağrında.
UMUT VAR… UMUT HEP VAR.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın