Herkes bir kaçış noktası arar.
En büyük acıyı,
kendisinin çektiğini düşündüğü zamanlarda.
Son bir umutla.
Başka ruhlara ve başka bedenlere.
Ya orada ölürler,
ya da yaşamaya başlarlar…
Günlerden bir gün.
Dünyada zaman aniden durdu.
Tüm canlı ve cansız varlıklar.
İnsanlar, hayvanlar,
ağaçta sallanan yapraklar,
denizdeki dalgalar, gökyüzündeki bulutlar,
okyanustaki balıklar, havadaki kuşlar,
yerin altındaki solucanlar…
Hepsi durdu.
Ama durduklarını hiç kimse bilmedi.
Bilmeyecekti.
Şimdi, bir kişi bir dünya kurgulayacak ve
tüm canlılar buna göre
yeniden kaldıkları yerden
yaşamaya devam edeceklerdi.
Bir başka kişi, bir başka zaman,
bir başka dünya kurgulayana kadar…
Bir cevap yazın