Çile ile karışık son vakitleri geriye sararken, elime değen kalemin tenhada verildiğine şahit oluyorum. Bir kader macerası, bir sevda hikâyesini yaşamak ve ondan kana kana beslenmek tenhama değen kırmızı mürekkebin cazibesiydi belki de. Girdiğim bu süratli rüzgâr deveranında savrulan ne çok şeymiş. İçimden uçuşanlar kalabalıklığımı yalnızlaştırırken, tenhaya yavaş yavaş yerleşmek büyük bir kaçışmış. Geride kalan onca durak sonrası keşkeler barındıran cümleleri silemesem de zihnimden, iyi kilerin ağır geldiğini gördükçe yüreğimin bamteline dokunan, tepelerini doruklaştıran kelimeleri yan yana getirmek zevkiyle gark olmaktayım. Çok kayıp verdim güz mevsiminde, dalımdan düştü nice resimler, son nefesleri sayarken ise renkler. Bir günlüğüm yoktu eskimeye yüz tutan, eskimeyen tek defterden okumaya çalışıyorum kayıtları belli ki mazide bıraktıklarımı.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın