Büyük şehrin en kalabalık caddesinde yürüyen hemen herkesin, o gün yine çok acelesi vardı. Kimse etrafına bakmıyor, birbiriyle konuşmuyor, hepsi yalnızca ve yalnızca bir yerlere yetişmeye çalışıyordu. En azından bir kişi, kafasını kaldırıp gökyüzüne baksaydı rüzgârın hafif esintisiyle kibarca aşağıya süzülen yumuşak gri tüyü görebilirdi.
Sıradan bir günde, en çok ihtiyaçları olduğu anda gri tüyle buluşanların yumuşacık hikâyesi; okuyan herkesin kendi gri tüyünü bulmak için gökyüzüne ya da etrafındakilere bakmasını sağlayacak.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın