O kayalıkların arasındaki yeşilliklerde, gürül gürül pınarlar akardı. Derin kuyuları ile kuyularındaki yılanlar, ejderler, mağaralar, inler ve buzul gölleri görülmeye değerdi. Kayaların arasında sekerek, oynayarak koşturan yaban keçileri ve ceylanların sesleri köyümüze kadar gelirdi. Köyden kimse o dağlara gitmez, korkar, “Uğursuzdur” derlerdi. İşte bu yüzden o dağlara, “Giden Dönmez Dağları” denirdi.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın