Eğitimden hiç kimse memnun değil. Çok açık ki değişmesi ve dönüşmesi lazım. İktidarı, muhalefeti, öğretmeni, öğrencisi herkes şikayetçi. O zaman uzun uzun düşünmek, derinlemesine tartışmak ve hatta hiç olmayacak gibi gözüken önerileri denemek zorundayız.
“Joe L. Kincheloe, son yirmi yılda Eleştirel Pedagoji’yi yeni okurlarla tanıştırdı, bu konudaki ilgiyi canlandırdı ve bu alana özgü fiziksel ve sanal mekânlar yarattı. Bu kitap, Joe’nun eleştirel pedagoji konusundaki tutkusunu içermekte ve çok sık olarak karşılaşılan zorlukların ve bunlara meydan okunması için Türkçe konuşan insanlara erişilebilir bir alan yaratmaktadır. Şu an yaşıyor olsaydı, bu önemli yayını kutluyor olurdu.”
Prof. Dr. Shirley R. Steinberg
“Joe Kincheloe, eğitim alanının en bilgili ve söyledikleri rahatça anlaşılabilen yenilikçilerinden biriydi. Eleştirel pedagojiye olan katkısı derindi ve sosyal adalet eğitimi alanını etkilemeyi hâlâ sürdürmektedir.”
Prof. Dr. Peter McLaren
Umut yaşıyor fakat bu, naif değil, pratik bir umut olmalıdır. Pratik bir umut, sadece gökkuşaklarını, tek boynuzlu atları, somun ekmeği ve inceliği kutlamaz fakat “ne yapılabilir” ile ilişkisi içinde “nedir”i titiz biçimde anlar. Umut ancak dayanışma ile birleşirse meyve verir. Uzun erimli bir dayanışma olmaksızın sosyo-politik ve eğitsel rüyalarımız gerçekleşmez. Eleştirel pedagoji yeni ve umut dolu bir eğitimin ve geleceğin anahtarını bize sunuyor.
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın