Müzik seslerdeki, resim nesnelerdeki, şiir de kelimelerdeki ahenktir. Allah’a iman da bütün bunları içine alan hayattaki en güzel ahenktir. Bunlarla uğraşırken insan, bütün bunları yaratan yaratıcıyı düşünüp de amaçlamıyorsa eğer, bu çaba bir süre sonra hebadır. Gönlü ihya edici bütün bu güzellikler, Allah merkeze alınarak yapılıyorsa eğer, bu çabalar gönüllere, oradan da çağlara, oradan da en sonunda cennetlere pervaz olur.
İnsanlığın ortak yâdı ve feryadı,
Sevmek Cennet’in;
Nefretse cehennem ’in adı.
Karşılıklı olursa sevgi, özel ve güzeldir.
Değilse şayet gönül, gönle eldir.
Bütün sevgisizliklere, bütün ilgisizliklere inat,
Sevgiyle ayakta, yer, gök ve bütün kâinat…
Bir cevap yazın