Bir güneş doğuyor. Öyle parlak ve zarif ki, bunu gözlerinde görebiliyorum.
“Kanlı Ay göğe yükselmeden önce güneş yeryüzüne inmeli.”
Vakit kan vakti…
Vakit intikam vakti…
Vakit ölüm vakti…
Gezginler yaşadıkları felaketin ardından hiçliğin içine sürüklenirler. Ölümle yaşam arasındaki ince çizgi, onların Dioth’un karanlığındaki tek ışığı olur.
“Ay ve güneşin gizlediği sır açığa çıkmalı. Vakit geldi…”
Günler karanlığa gömülmeden, gizlenmiş olan açığa çıkacak mı? Işıltılı Yürekler’in ve gezginlerin akıbeti, her geçen gün tükenmekte olan umudu daha da köreltecek mi? Ve karanlıkta kaybolan Kayıp Yıldız, yeniden parlayacak mı? Yoksa her birinin üzerine ölüm mü yağacak yağmur gibi?
Eğer butonlar çalışmıyorsa Adblock(Reklam Engelliyici) eklentilerinizi devre dışı bırakınız.
Bir cevap yazın