Aşk, tıpkı matematik gibi yeryüzünde kullanılan tek evrensel dildir.
Aşkın dili, bu doğal benzersiz dil, milliyet sınırlarını, modern dünyadaki tüm sınırları aşmıştır.
Tam doyum, yaşanmış bitmiş bir doyum yoktur aşkın bahçesinde. Sonrasız bir dil, sonrasız bir ritim, işte bu akıl almaz erossal dinamiği sanki anlatmaya çalışır. Aklı arınmaya, duyarlığı yoğunlaşmaya yönelten bu evrensel dil, insanı insan eden, duyarlığın yüreğindeki kirizmadır.
İnsanda sevme gücü, sevme dinamiği yoksa, kendi içindeki mezarda yaşar.
Bir cevap yazın