Ey inananlar!
Görülüyor ki dünyada birkaç gün dar ve geni yaadktan sonra hiçbir ekilde re’yimiz alnmadan, yerlerimiz dünyaya yeni gelenlere terk ettirilerek bu âlemden âhrete götürürler.
te Kudret’in cilvesi, hilkatin hikmeti budur.
Gelen gider.. doan ölür..
Yalnz, bu domak ile ölmek arasnda hüner:
Allah’ bilmek, Resûl-i A’zam’ tasdîs etmek, hukuk- insâniyeyi tanmak, mahlûk- Hudâ’ya efik olup, bu kubbede ho bir sadâ, nâfi’bir eser brakp gitmektir.
Onun içün urefâ der ki:
“Ey mamur! Hayâta kurulma.. sakn gaâfil dolama.. ayak bastn topraklar, ya bir mahbûb- dilârânn yana, yâhud bir cihan kahramannn göbeidir. Binâen’aleyh yalnz eini, an, iini bilmekle iim oldu bitti zannetme. Makâm- insâniyyete kadem bas. Rûhunun yolunun ma’nâsn Rabb-i Kadîr’e götürebilecek iki kanat tedârikine bak. Ki o kanatlara “imân” ve “amel” kanatlar denir.”
imdi u nazm- kerîmin huzûrunda huu’, hudu’ ile biraz duralm:
Bir cevap yazın